WeBible

1 - Då kom alle Israels ætter til David i Hebron, og tala soleis: «Du veit me og du er same folket.

2 - Alt lenge sidan, med Saul var kongen vår, so var du føraren for Israel. Og med deg hev Herren sagt: «Du skal vera hyrding for Israel, folket mitt! du skal vera fyrste yver Israel!»»

3 - Då alle dei øvste i Israel var komne til Hebron, til kongen, gjorde kong David samband med deim i Hebron for Herrens åsyn. Og dei salva David til konge yver Israel.

4 - Tretti år var David då han vart konge. Og han var konge i fyrti år.

5 - I Hebron var han konge yver Juda i sju år og seks månader. I Jerusalem var han konge i tri og tretti år yver heile Israel og Juda.

6 - Kongen drog upp til Jerusalem med heren sin mot jebusitarne, som budde der i landet. Dei sagde då til David: «Hit inn vinn du ikkje koma! Jamvel blinde og lame folk kann driva deg burt berre med dei ordi: Hit kjem David ikkje!»

7 - David tok like vel Sionsborgi. Den borgi vart Davidsbyen.

8 - David gav den dagsordren: «Kvar ein som slær jebusitarne, lat honom ganga upp til vatsleidingi, og slå desse blinde og lame som ber David imot!» Difor plar dei segja: «Blind og lam kjem ikkje inn i huset.»

9 - David tok bustad der på borgi og kalla henne Davidsbyen. David bygde byen rundt ikring frå Millo og innetter.

10 - Davids velde auka stødt og stendigt. Og Herren, allhers Gud, var med honom.

11 - Kong Hiram i Tyrus sende folk til David med cedertre og timbremenner og steinhoggarar. Dei bygde eit hus for David.

12 - Og David skyna at Herren hadde grunnfest kongedømet hans yver Israel, og lyft kongedømet hans upp til æra for Israel, folket sitt, skuld.

13 - David tok seg endå fleire fylgjekonor og konor frå Jerusalem, etter han var komen dit frå Hebron. Og David fekk endå fleire søner og døtter.

14 - Dei sønerne han fekk i Jerusalem heitte: Sammua, Sobab, Natan, Salomo,

15 - Jibhar, Elisua, Nefeg, Jafia,

16 - Elisama, Eljada og Elifelet.

17 - Då filistarane frette at David var salva til konge yver Israel, drog alle filistarane upp og søkte åt honom. Då David spurde det, drog han ned til borgi.

18 - Filistarane kom og spreidde seg utyver i Refa’imsdalen.

19 - Då gjorde David det spursmålet til Herren: «Skal eg draga upp mot filistarane? Vil du gjeva deim i mi hand?» Herren svara David: «Drag upp, eg vil gjeva filistarane i di hand.»

20 - David kom til Ba’al-Perasim. Og der vann David yver deim. Då sagde han: «Herren hev brote igjenom uvenerne mine, liksom vatn bryt igjenom.» Det er difor staden hev fenge namnet Ba’al-Perasim.

21 - Dei let etter seg gudebilæti sine, og David og folki hans tok deim.

22 - Endå ein gong drog filistarane upp og spreidde seg utyver i Refa’imsdalen.

23 - Då David spurde Herren, svara han: «Drag ikkje mot deim! Kringset deim attanfrå, so du fell yver deim frå den staden der bakatrei stend.

24 - So snart du høyrer ljoden av stig i topparne på bakatrei, so må du springa fram. For då dreg Herren ut framfyre deg og vinn yver filistarheren!»

25 - David gjorde som Herren baud; og han slo filistarane og forfylgde deim frå Geba heilt fram til Gezer.